Als ik voor elke keer dat iemand me vertelt dat hij of zij ergens niet mee durft te beginnen een euro kreeg, dan zat ik nu op de Bahama's! Of het nu gaat om beginnen met brushletteren, waterverf, receptlettering, ondernemen of hardlopen, doe het! Ok, over hardlopen heb ik geen tips, maar ik ben behoorlijk bedreven in het beginnen aan iets nieuws. Ik ben hét voorbeeld van zo iemand die elke drie maanden een nieuwe sport gaat beoefenen, een nieuw instrument gaat leren bespelen of een andere nieuwe activiteit gaat ondernemen. Je zou kunnen zeggen dat ik verslaafd ben aan nieuwe dingen proberen.
'Ik ben verslaafd aan nieuwe dingen proberen'
Kijk jij altijd met verlangen naar mooie brushletters of illustraties van waterverf? Begin gewoon! Het maakt niets uit als het nergens op lijkt in het begin. De dingen die je maakt verschijnen niet automatisch op social media, dus je hebt niets om bang voor te zijn. Als je ergens aan begint, omdat je er heel goed in wil worden, dan is het belangrijk om te weten dat veel oefenen en echte toewijding je daar gaat brengen waar je wil zijn. Er bestaat niet zoiets als negatief talent, alles is te leren. Echt alles. Het enige dat je niet weer vooraf is hoeveel tijd het je gaat kosten.
Ik vind het heerlijk om op instagramaccounts helemaal terug te scrollen naar het begin, naar de eerste foto. Sommige gebruikers hebben hun eerste foto's gewist, maar die mensen spelen vals. Je hoort namelijk op die allereerste foto's te zien hoe ook die mensen struggelen met hun letters, met het maken van een goede foto en eigenlijk alles wat ze nu heel goed kunnen en honderden likes op krijgen. Het punt is: iedereen moet ergens beginnen. Mijn allereerste handlettering ontwerp (echt waar: ik heb nooit niets nagetekend) heb ik niet op mijn @letterfabriek account staan, omdat Letterfabriek toen nog niet bestond. Het ontwerp rammelt natuurlijk aan alle kanten, maar het laat wel zien waar ik begon. Ik weet nog precies hoeveel zin ik had om aan handlettering te beginnen. Boeken bestonden nog niet, dus ik deed maar wat. Ik weet ook nog hoe goed ik me voelde tijdens het tekenen van de letters. Heerlijk toch!
Handletteren ging meteen al vrij soepeltjes, maar wat ik echt wilde leren was brushletteren! En dat ging echt niet vanzelf. Ook deze foto stamt nog uit de tijd dat Letterfabriek nog niet bestond. Ik weet nog precies dat dit op een zondag was en dat ik een heel pak 500 vellen printerpapier heb verspild met oefenen. Ik had helemaal geen goede penselen, maar ik ging ervoor. Ik denk dat dit het beste van de dag was, want ik heb het op mijn persoonlijke instagramaccount gepost.
Ja, super genant. Maar ik schaam me er niet voor. Dit was mijn allereerste keer brushletteren met een brushpen. Deze KOI pennen waren de enige brushpennen die ik op dat moment in Nederland kon kopen. Het doet er eigenlijk niet toe hoe slecht dit was, ik weet nog hoe gepassioneerd ik was en hoeveel plezier ik had aan het oefenen. En dat is wat telt!
Eén van de allereerste @letterfabriek posts op instagram. De rozen vind ik best ok, maar de letters zijn nog steeds niet goed en de flourishes ronduit akward, maar ik was zo trots! Vijftien likes had ik. Misschien heb je tijdens het lezen van dit blogartikel gelachen om hoe slecht de foto's zijn, misschien voel jij je nu beter omdat mijn eerste ontwerpen zó slecht zijn, ik vind het allemaal prima zolang jij maar gaat beginnen aan dat wat je zo graag wil leren! En als je helemaal lef hebt; deel het op instagram en tag mij!
Reactie schrijven